Dubbelconcert!

Afgelopen week had ik het muzikaal heel druk. Twee van mijn helden uit de muziek traden in de buurt op. Richard Bona op maandag in de Melkweg, Benjamin Herman op donderdag in De Kade. Wat een feestweek en wat erg ook om te merken dat je dat niet meer in de kouwe kleren gaat zitten op deze leeftijd....

Richard Bona
Via een kennis, Carla (hier links op de foto met onze held), hoorde ik de muziek van Bona en ik was meteen verkocht. Richard Bona had ik nog nooit 'live' gezien, wel gehoord tijdens het North Sea Jazz waar hij dit jaar optrad. Bona komt uit Kameroen en is een virtuoze bassist die samen met zijn geweldige band een afwisselend programma speelde. Hij viel op als bassist in de begeleidingsband van Joe Zawinul en speelde eerder al andere helden als Chaka Khan, George Benson en de Breckertjes Randy (trompet) en Michael (sax). Wist ik veel, vond het gewoon prachtige muziek!

Zijn stem heeft een onwijs groot bereik, beetje à la Bobby McFerrin of bijvoorbeeld een Philip Bailey. Wat hij doet met zijn bas, doet hij moeiteloos na met zijn stem. Hij zingt echter ingetogen en bescheiden. De muziek die hij speelt houdt het midden tussen jazz, fusion en traditionele Afrikaanse muziek. Het geluid in de zaal was waanzinnig goed afgesteld (er was een eigen PA mee), zodat er de dynamiek goed te horen was. Zacht en sereen - als hij die prachtige Afrikaanse liedjes zong zonder begeleiding - je kon zelfs de afzuiginstallatie horen. Hard was mooi en functioneel, dampend stampend kolkend, opwindend. Zo zouden alle concerten moeten klinken.

Nog een leuke anekdote: toen Harry Belafonte Richard Bona voor het eerst hoorde spelen, wou hij hem meteen 'hebben' voor zijn show. Dus belde hij Bona op waarop deze antwoordde 'met wie? Belafonte? die ken ik niet en bovendien is het midden in de nacht, lig ik nu te slapen en hang ik dus nu op!'. De aanhouder wint, dus Bona trad natuurlijk op met Belafonte.

Benjamin Herman
Deze tovenaar op de saxofoon ontmoette ik ooit 22 jaar geleden op een feestje dat ik samen met twee vrienden gaf in Zaandam. Hij speelde uiteraard toen al en vertelde me van zijn plannen: heel goed en professioneel muzikant worden dus eerst toelating tot het conservatorium krijgen. De rest is geschiedenis. Ben maakt inmiddels furore in binnen- en buitenland met de New Cool Collective, trad eerder op in bijv. de Cubob City Big Band en kreeg dit jaar de VPRO/Boy Edgar Prijs 2006 uitgereikt.

Het was gezellig druk in de kleine zaal van De Kade, intiem eigenlijk, je zit heel dicht op de muzikanten. Concentratie, dat vond ik wel opvallend. Je denkt dat het zo makkelijk gaat, maar ondertussen is er die uiterste concentratie, bijna trance. Benjamin speelde met zijn quartet: Anton Goudsmit (gitaar), Ernst Glerum (bas) en Joost Kroon (drums). Ik waande me in een rokerige Parijse kelder wat decennia terug. Harde bobthema's, moordende tempo's, bloedstollende solo's. Het 'vrije' improviseren was niet aan mij besteed; dan kakt het maar in wat mij betreft, voor de rest mooi concert. Niet willen missen deze week!

Werk aan de winkel

Wat doe jij eigenlijk? Als die vraag mij wordt gesteld krijg je meestal een heel verhaal. Volgende keer verwijs ik iedereen door naar mijn Weblog, veel eenvoudiger. 'Iets met advocaten.' Sinds juni 2005 werk ik bij KSU Studie, onderdeel van KSU Holding; een bedrijf dat diensten en producten levert aan de advocatuur.

Ik solliciteerde er vorig jaar op een tijdelijke baan voor 4 maanden als op het onderwijssecretariaat, ter vervanging van een collega die met zwangerschapsverlof was. Van het een kwam het ander: eind oktober ontving mijn werkgever een grote order voor het organiseren van onderwijs aan advocaten in Brabant. Advocaten behoren nl. tot een van de beroepsgroepen die jaarlijks verplicht naar school moeten. In hun geval komt dat neer op 16 uur (4 cursussen) per jaar. Of ik er zin in had om dit project te gaan trekken; nu, daar zei ik geen nee tegen. Daar komt natuurlijk nogal wat bij kijken: afspraken met docenten, locaties en de Stichting die ons de opdracht heeft gegund, aanwezig zijn als cursusbegeleider in het Willem II Stadion in Tilburg, tot het uiteindelijk uitdelen van een certificaten aan de advocaten en het evalueren na afloop van een cursus. Daarnaast ben ik een dag in de week Marketing Medewerker en verzorg dan o.a. diverse (e) mailings, notuleer het tweewekelijks afdelingsoverleg en denk mee over allerhande acties om de producten van KSU zo goed mogelijk aan de advocaat te brengen. In deze baan voel ik me als een vis in het water, helaas kom ik te vaak tijd te kort om alles ook echt goed aan te pakken en nieuwe klussen op te pakken.

KSU is met 30 enthousiaste medewerkers een klein, zeer dynamisch bedrijf. Het kantoor zit in het Amsterdamse stadsdeel Westerpark, vlakbij de Jordaan. Eens per maand is er een personeelsborrel in café Thijssen. Met de kerst lunchen we met zelfgemaakt lekkers. Mijn afdeling telt 6 dames: Helga, mijn baas,

Patricia & Nicole, secretariaat (maar Nicole begint per 1 december bij Marketing), Daniëlle, Sophie & Tanya alledrie opleidingscoördinatoren. Sophie en Tanya zijn mijn kamergenoten. Wilbert is programmeur bij KSU en mijn overbuurman, als oudere jongeren delen wij een gemeenschappelijk verleden. We kunnen als het moet dagelijks dubbel liggen om imitaties van Koot-en-Bie-typetjes en andere coryfeeën uit voorbije jaren toen humor nog om te lachen was.

Begin december krijg ik mijn eerste beoordeling gaan we plannen maken voor 2007. Spannend!

Bijgaand wat foto's van een borrel bij Thijssen (boven) en een borrel in Bloemendaal na afloop van een middagje brainstormen aan zee.